Omdat ze niet ’te laat’ terug waren in Bad Wiessee, ondanks de trip naar Valepp, kon C. zich natuurlijk weer niet inhouden en moest en zou nog ‘een stukkie fietsen’.
Niet zo inspannend, gewoon om de spieren soepel te houden voor het echte werk.
Hij besloot de Achenpass (info) route te nemen – die was zeker niet uitdagend te noemen (een hoogteverschil van 200 meter) en volgens de beschikbare info geschikt voor de racefiets.
Via Rottach-Egern en Kreuth ging de weg langzaam omhoog richting de pas. Ook hier bleek de ‘geplande’ route te veel stukken grindpad te bevatten om echt met de racer te kunnen nemen, dus werd de provinciale weg gevolgd.
Na een derhalve niet erg boeiend ritje van pakweg 21 kilometer werd het hoogste punt al snel bereikt – de weg terug was al even eentonig en toen C. nabij Rottach-Egern de bordjes Wallbergbahn zag staan – waar ze eerder die dag dus al waren geweest – ging hij rechtsom.
T. werd gebeld dat het ietsje later werd, omdat de Wallbergstrasse (info) lonkte…
En dat bleek een aangenaam stukje klim te zijn – niet erg steil, mooi geasfalteerd en rustig want het was ook al tegen vijf uur.
Bij de Wallbergmoos op 1.117 meter was het afgelopen – een hoogteverschil van bijna 400 meter op 4,2 kilometer, de lekkerste klim van deze dagen…
Lengte rit: 54,1 km
HM: 649
Max. stijging: 13%