Eindelijk is er dan in elk geval een uitspraak in de zaak Contador. De renner bij wie een hoeveelheid Clenbuterol werd geconstateerd die bijna net zo klein was als de kans dat dit door het eten van vervuild Spaans vlees was gekomen, is nu geschorst voor twee jaar.
Een uitspraak na anderhalf jaar juridisch getouwtrek.
In eerste instantie veroordeeld en vervolgens weer vrijgesproken (van dopinggebruik zie verderop) door de Spaanse federatie, wat leidde tot een beroep van de UCI en het WADA bij het CAS.
Na verschillende malen uitstel van behandeling van het beroep, is de kogel dan nu eindelijk door de kerk. Inmiddels is het dossier trouwens 4.000 pagina’s dik – je vraagt je toch af wat daar in vredesnaam allemaal in kan staan…
De redenatie van de commissie van wijze mannen van het CAS is eigenlijk simpel: dat er Clenbuterol is gevonden wordt niet betwist, de aangevoerde mogelijkheid van vervuild vlees wordt ‘statistisch onmogelijk’ verklaard (bloeddoping acht men trouwens ook niet plausibel) en dus is een vervuild supplement de meest waarschijnlijke oorzaak.
En daaruit volgt: eigen schuld, dikke bult, want de renner is zelf verantwoordelijk voor wat hij uiteindelijk tot zich neemt.
Op basis daarvan dus de schorsing en – naast een stevige geldboete – worden hem de zeges in de Tour (2010) en de Giro (2011) en een handvol andere (etappe)zeges ontnomen. Indien hij niet (per direct) stopt, zoals hij eerder wel aankondigde, betekent dit trouwens dat hij de ronde van Spanje en het WK dit jaar gewoon mag rijden.
Sommigen vinden dit raar en zouden liever zien dat de schorsing vanaf nu zou gelden. Maar als de overige sancties daarbij gehandhaafd blijven, krijgt hij dan dus feitelijk een schorsing van bijna 4 jaar…
Afijn, waar ik mee zit is het volgende: de renner is dus uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor wat hij binnen krijgt, maar kan dat eigenlijk wel?
Zo’n topsporter wordt toch volledig ‘geleefd’. Ja, niet als je bijvoorbeeld Riccò heet, dan regel je het gewoon allemaal lekker zelf, maar je kunt toch niet tot volhouden dat die mannen (en vrouwen) de volledige eindverantwoordelijkheid dragen?
Ik heb het niet over het aannemen van een drankje uit het publiek langs de kant, dat is helaas al vragen om moeilijkheden. Maar ze varen toch blind op wat alle teambegeleiders ze adviseren, toedienen en voeren?
Als je er vanuit gaat – niet iedereen zal het daarmee eens zijn – dat Alberto niet uit door hemzelf aangeschafte, verkeerde potjes heeft zitten snoepen, is zijn team dan niet schuldig? Let op: dopinggebruik is dus niet bewezen.
Is het in zo’n geval dan niet te kort door de bocht om conform de regels de renner te straffen? Dat het (vaak/meestal) makke schapen zijn die zich laten sturen en ringeloren door de begeleiders/managers, heeft in dat geval wel de ultieme consequentie.
Voor Alberto is het sowieso funest voor zijn (verdere) carrière – natuurlijk gaat hij of zijn team, in beroep tegen de uitspraak. Maar zelfs al wordt hij uiteindelijk toch nog ‘vrijgesproken’, deze tik zal hij niet meer te boven komen.
Hoewel – hij heeft al eerder aangetoond tegen alle verwachtingen in terug te kunnen keren. Dat de renners eens een keer opstaan en niet langer met zich laten sollen, lijkt me in elk geval sterk, laat staan dat ze hem massaal zullen gaan steunen.
Daarmee maak je jezelf alleen maar verdacht; dat de huidige dopingregels – en de strijd daartegen – door velen als ‘onleefbaar’ worden beschouwd, nemen ze maar op de koop toe…
Ja ik ben voor schone sport. Op mijn niveau is dat ook een hoffelijk streven en goed realiseerbaar. En een topsporter kan simpelweg op een veel hoger niveau presteren, ook zonder doping.
Maar er is een grens aan wat een mens aankan – die grens kun je op min of meer natuurlijk wijze, steeds verder oprekken. We rennen, schaatsen, fietsen tegenwoordig immers veel harder dan 10, 20, 30 jaar geleden en (meestal) niet vanwege de doping.
Er zijn er die in hun tijdsgewricht naar de verboden middelen grijpen, omdat ze harder, verder, hoger willen dan de net zo goede concurrentie. Dat is als fout te bestempelen, maar ze doen het nooit alleen, worden meestal gepakt en vallen van hun voetstuk.
Dom, dommer, domst? Ja, maar ‘ons’ antwoord daarop is minstens net zo dom, of op zijn best niet erg genuanceerd. Tegenwoordig is een neusspray van Dr. A. Vogel al genoeg om je carrière te beëindigen en op een pijnlijkere manier dan voor degene die een lijntje coke heeft gesnoven.
Dat Alberto nu toch gestraft wordt, is uiteindelijk nog verrassend – er wordt op de man gespeeld en een doeltreffende tegenaanval zou leuk zijn. Dat is hem in de voorgaande 18 maanden niet gelukt, maar een Contador (counter) komt altijd onverwachts…