(Nota bene: een paar jaar terug, ben ik overgeschakeld op voornamelijk Engelstalige blog posts. Die versie van de Bike Rebel is actueler dan deze.)
Giro d’Italia
Telkens als de minister van Financiën het groene licht geeft voor een expeditie naar het hooggebergte, is mijn eerste gedachte: Italië. En dan meer specifiek de Dolomieten of Valtellina. In de Dolomieten is Corvara veruit mijn favoriete plek, aan de voet van de Gardena en de Campolongo.
Aan de andere kant van de Stelvio – Valtellina dus – is het goed toeven in (de omgeving van) Bormio. Behalve die Stelvio, start ook de klim naar de Gavia daar en de Mortirolo is op fietsafstand. Ook onbekendere passen als de Foscagno of Cancano én Bormio 2000 zijn daar de moeite waard.
In 2011, organiseerde ik mijn eerste “Giro d’Italia”. Voorafgaand aan en na afloop van het EK Mahjong werd een groot aantal passen beklommen en deed ik mee aan de Sella Ronda Bike Day en de Mapei Day (op mijn verjaardag!).
Compleet verslag van die trip in 2011 hier.
En in 2015 ging het weer richting de Italiaanse alpen voor een nieuwe Giro – meer daarover hier.
Door de corona pandemie, kreeg ik – in 2020 – voor mijn 60e verjaardag een nieuwe Giro cadeau, ipv. een fietsvakantie op Tenerife.
Dat was voor Paula jammer, want die kon nu niet bakken in de zon, maar reed – in de volgauto – met mij mee.
Ook over deze Giro kun je verder alles lezen op de Engelstalige site van de rebel.
De jaren hierna werd steeds – stiekem – gekeken naar een nieuwe kans op een Giro, maar de kosten waren oneveredig hoog, waardoor dat er niet in zat.
Tot 2025, want ik vond vroegtijdig een – relatief – goedkoop apartement in Valdidentro (Bormio) en kon mij gaan opmaken voor een nieuwe Giro d’Italia.
Tour de France
Omdat Paula meer een voorkeur heeft voor de Franse Alpen, moet je af en toe bereid zijn om een compromis te sluiten. Derhalve heb ik mij bereid getoond om in voorkomende gevallen genoegen te nemen met mijn eigen versie van de Tour de France 🙂
n 2010 viel de voorgenomen trip naar Barcelonnette door de ziekenhuisopname van Paula in het water, maar het ‘Brevet des 7 Cols de l’Ubaye’ voor mijn ‘Hall of Fame’ werd niet uit het hoofd gezet.
In 2012 deden wij mee aan de Alpe d’HuZes met Team AD6 Tweets en kon ik al eens een beetje dartelen in Frankrijk. Als voorbereiding op de AD6 werd rondom en Les Ménuires (verslag) getraind.
Helaas verliep die stage niet zo geweldig omdat ik half maart nogal hard onderuit ging en niet goed kon herstellen. Alles over de Alpe d’HuZes week van Team AD6 Tweets vind je hier.
In 2014 werd succesvol een nieuwe poging ondernomen om een Tour de France te organiseren. En tijdens die rondreis werd zowel het ‘Brevet des 7 Cols de l’Ubaye’, als het ‘Cinglé du Mont Ventoux’ behaald – lees hier meer over deze hoogtestage.
In 2017 waren we wederom in Frankrijk, toen Briançon als uitvalsbasis diende voor meer zotte avonturen en twee doodgeboren marmotten – meer daarover via deze link.
En in 2021 en 2022 waren we voor respectievelijk twee en één week(en) in Saint-Jean-de-Maurienne gestationeerd voor nog twee “Tour de France’s”.
En in 2023 waren de Pyreneeën eindelijk aan de beurt. Met ons basiskamp in Bagnères-de-Bigorre, van waaruit er in 15 dagen maar liefst 25 passen en doodlopende beklimmingen aan het palmares werden toegevoegd.
En in 2024 was Albertville de uitvalsbasis voor de Tour van dat jaar, waabij de focus voornamelijk lag op de (Haute-)Savoie.
Tour de Suisse
Nadat ik mijn Giro d’Italia van 2015 had afgesloten met een epiloog in Zwitserland, beloofde ik mijzelf nog eens terug te keren voor een eigen “Tour de Suisse”.
In 2019 kwam ik die belofte na en werd er twee weken gefietst, een week vanuit Silvaplana en een week vanuit de omgeving Andermatt.
Op bikerebel.com kun je meer lezen over mijn “Tour de Suisse”.
Overige Expedities
In september 2004 gingen de Bike Rebels – toen nog compleet – voor het eerst de grens over. De Elfstedentocht en met name de AGR van 2005 moesten toch goed voorbereid worden, met wat echt (klim)werk. Daarom werd een ‘gîte’ gehuurd in het rustieke Rahier-Stoumont, in de Belgische Ardennen dus (verslag).
Een jaar later was het nog slechts een drietal rebellen (Cyclopaat, Toerbeest en Woossie) die naar het pittoreske Ulmen, in de Vulkaan Eifel afreisden. De tocht naar en tot bovenop de Nürburgring was toen het hoogtepunt (verslag).
Echte hoogtestages met de rebels kwamen er daarna niet meer, hoewel Woossie in 2007 ook nog in Limburg bij ons thuis kwam logeren voor een ‘weekje fietsen’. Voor hem uiteraard enorm uitdagend, maar dat kon toch niet echt als een hoogtestage worden aangemerkt (verslag).
Uiteindelijk werd in 2008 en 2009 voor het eerst echt bergop gefietst. Het middengebergte in Zuid-Duitsland, de relatief onbekende Gerlitzen en de Nockalmstrasse in Oostenrijk, dienden in 2008 als opmaat voor de Stelvio.
Een absoluut hoogtepunt destijds, maar ook de Grossglockner van een jaar later zal niet licht vergeten worden…
En bij twee gelegenheden fietste ik in Berchtesgaden, aan de Oostenrijks-Duitse grens: in 2012 als training voor de AD6 (verslag) en in 2017, na afloop van de Marmotte Hochkönig in Oostenrijk.
Bij die gelegenheid werd ook de Grossglockner nog eens beklommen, onder betere weersomstandigheden dan in 2009. Verslag van die trip hier (met links naar de Rebel z’n eigen site).
Op bikerebel.com kun je verder ook nog verslagen vinden van trips naar het Hochsauerland, de Vogezen, Mallorca, Gran Canaria en Tenerife.
Een overzicht van de Alpenpassen die reeds beklommen zijn vind je hier, op de site van de Bike Rebel.
De beklimmingen waarvan ik een Nederlandse informatiepagina heb gemaakt, vind je hier – ook daarvan zijn er meer (in het Engels) op de Rebel z’n site…